Ὅταν ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος βαπτίσθηκε Χριστιανός, μερικοί Ἰουδαῖοι πλησίασαν τήν μητέρα του, τήν Ἁγία Ἑλένη, καί τῆς ἔκαναν παράπονα, γιατί ὁ βασιλιάς προσκύνησε ἕναν κατάδικο ἄνθρωπο, τόν ὁποῖο οἱ πατέρες τους εἶχαν σταυρώσει ὡς κακοῦργο. Ὅταν τό ἔμαθε ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος ζήτησε ἀπό τούς Ἑβραίους νά πᾶνε στό παλάτι καί νά διαλεχθοῦν μέ τούς Ἐπισκόπους τοῦ Χριστοῦ μπροστά του.
Οἱ Ἑβραῖοι ἐξέλεξαν πράγματι δώδεκα διδασκάλους τους, οἱ ὁποῖοι, ἐκτός ἀπό τήν γλῶσσα τῶν Φαρισαίων, γνώριζαν καί ἑλληνικά καί λατινικά. Ἕνας δέ ἀπ’ αὐτούς, ὀνόματι Ζαμβρῆς, ἦταν μάγος μεγάλος καί ἀπό ὅλους τούς ἄλλους πονηρότερος.
Ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος εἶχε πλάϊ του μόνο τόν Ἅγιο Σίλβεστρο. Ὁ Ἅγιος μίλησε χωριστά μέ τόν καθένα καί μέ τά σοφά του λόγια καθήλωσε τούς παρισταμένους. Οἱ μέν Χριστιανοί χάρηκαν, οἱ δέ Ἑβραῖοι ἔμειναν ἄφωνοι, μή δυνάμενοι ν’ ἀντισταθοῦν. Μόνο ὁ Ζαμβρῆς δέν εἶχε μιλήσει ἀκόμα μαζί του. Πανοῦργος καθώς ἦταν, εἶπε στόν βασιλιά:
– Ὁ Σίλβεστρος εἶναι πολυλογᾶς, καί μᾶς νικᾶ στήν διάλεξι… Ἀλλ’ ἄς ἀφήσουμε τά λόγια, γιατί τά ἔργα ἔχουν μεγαλύτερη ἀξία. Πρόσταξε νά φέρουν ἐδῶ ἕναν ἄγριο ταῦρο καί τότε θά γνωρίσετε τήν δύναμι τοῦ θεοῦ μου, τοῦ ὁποίου τό ὄνομα εἶναι τόσο φοβερό, ὥστε κανείς δέν μπορεῖ νά τό ἀκούση καί νά μήν πεθάνη ἀμέσως. Γιά τόν λόγο αὐτό οἱ προπάτορές μας, ὅταν ἤθελαν νά θυσιάσουν μεγάλους ταύρους, ἔλεγαν στό αὐτί τοῦ ζώου τό θεῖο ὄνομα καί ἀμέσως αὐτό πέθαινε· ἄς πῆ λοιπόν καί ὁ Σίλβεστρος τό ὄνομα τοῦ Θεοῦ στό αὐτί τοῦ ταύρου, καί ἐάν τό ζῶο πεθάνη, τότε ὁ Θεός του εἶναι ὁ ἀληθινός. Ἐάν ὅμως ὁ ταῦρος μείνη ζωντανός, νά τοῦ πῶ κι ἐγώ στό αὐτί τό ὄνομα τοῦ θεοῦ μου. Καί ἐάν πεθάνη τότε ὁ ταῦρος, νά μέ πιστέψετε.
Ὁ θεῖος Σίλβεστρος παρεκάλεσε τόν βασιλιά νά στείλη ἀνθρώπους νά φέρουν τόν ἀγριώτερο ταῦρο πού θά ἔβρισκαν. Καί πράγματι ἔφεραν ἕναν ταῦρο δεμένο μέ σχοινιά, πού μέ δυσκολία τόν κρατοῦσαν τριάντα ἄνδρες. Ὁ Ἅγιος ζήτησε ἀπό τόν Ζαμβρῆ νά δοκιμάση πρῶτος. Ἐκεῖνος, μέ πολλή ἔπαρσι, πλησίασε τόν ταῦρο, εἶπε μυστικά τά μαγικά του καί τό ζῶο ἔπεσε κάτω νεκρό. Οἱ Ἰουδαῖοι χάρηκαν καί ἄρχισαν νά περιγελοῦν τόν Ἅγιο. Ἐκεῖνος ὅμως τούς διέταξε νά σταματήσουν καί εἶπε:
– Ἐγώ κηρύττω τόν Δεσπότη Χριστό, ὁ ὁποῖος φωτίζει τυφλούς, καθαρίζει λεπρούς, θεραπεύει παραλύτους, ἀνασταίνει νεκρούς καί γιατρεύει κάθε ἀσθένεια. Εἶναι φανερό ὅτι ὁ Ζαμβρῆς δέν ὠνόμασε τόν Θεό, ἀλλά τόν διάβολο, ὁ ὁποῖος μπορεῖ νά δώση θάνατο, ἀλλά δέν μπορεῖ ν’ ἀναστήση κάποιον. Γι’ αὐτό λοιπόν, Ζαμβρῆ, ἄν θέλης νά σέ πιστέψουμε, ἀνάστησε τό ζῶο καί τότε ὅλοι μας θά πιστέψουμε στόν θεό σου.
Ὁ Ζαμβρῆς ἄρχισε νά διαμαρτύρεται καί νά λέη πώς κανένας ἄνθρωπος δέν θά μποροῦσε ν’ ἀναστήση τό ζῶο. Ὁ βασιλιάς θύμωσε καί τοῦ εἶπε:
– Θαυμάζω, Ζαμβρῆ, τήν ἀναισχυντία σου. Ἐσύ ὅμως εἶπες νά λείπουν τά λόγια καί μόνο ἔργα νά γίνωνται. Τώρα αὐτός ὑπόσχεται ν’ ἀναστήση τόν ταῦρο κι ἐσύ λές πώς εἶναι ἀδύνατο. Ἀλλά ἄν κάνη τόν λόγο του ἔργο, συμφωνεῖτε νά πιστέψετε στόν Χριστό ὅλοι;
Οἱ Ἰουδαῖοι, νομίζοντας ὅτι κάτι τέτοιο ἦταν ἀδύνατο, ὡρκίσθηκαν νά γίνουν Χριστιανοί. Τότε ὁ Ἅγιος γονάτισε, ὕψωσε τά χέρια του στόν οὐρανό καί ἄρχισε νά προσεύχεται. Μετά γύρισε πρός τόν νεκρό ταῦρο καί εἶπε:
– Εἰς τό ὄνομα τοῦ Δεσπότου Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος ἐσταυρώθη ἐπί Ποντίου Πιλάτου, σήκω καί στάσου ἥμερος ἐδῶ μπροστά μου.
Πράγματι ὁ ταῦρος σηκώθηκε καί πλησίασε τόν Ἅγιο. Ἐκεῖνος τοῦ ἔλυσε ὅλα τά σχοινιά, τόν χάϊδεψε καί τοῦ εἶπε:
– Γύρνα στόν τόπο σου ἥμερος καί μήν τολμήσης νά πειράξης κανένα ποτέ. Καί οὔτε ἄλλος νά βλάψη ἐσένα, οὔτε νά σέ σκοτώση, ἀλλά ἀφοῦ ζήσης τόν διατεταγμένο καιρό, νά πεθάνης μέ φυσικό θάνατο.
Ὁ ταῦρος, ἀφοῦ ἄκουσε ὑπομονετικά καί μέ κατεβασμένο τό κεφάλι τά λόγια τοῦ Ἁγίου Σιλβέστρου, ἔκανε μεταβολή καί ἀποχώρησε. Οἱ δέ Ἰουδαῖοι ἔπεσαν στά πόδια τοῦ Ἁγίου καί τόν παρακαλοῦσαν νά τούς συγχωρήση. Ὁ εὐσεβής βασιλιάς προσκύνησε τόν Ἅγιο, ἡ δέ βασίλισσα καί οἱ ἄρχοντες, οἱ ὁποῖοι ἦταν παρόντες, ζήτησαν κι αὐτοί τό ἅγιο Βάπτισμα. Ὁ δέ μακάριος Σίλβεστρος τούς κατήχησε ὅλους, Ἰουδαίους καί εἰδωλολάτρες, καί τούς εἶπε νά νηστεύσουν κατά τήν τάξι ἀρκετές ἡμέρες μέ ἐλεημοσύνες καί δάκρυα. Τότε τούς βάπτισε εἰς τό ὄνομα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ.
ΜΕΓΑΣ ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ
