Ὀνομάζομαι ᾽Ιωάννης Μιχαήλ καί θέλω νά ἐκφράσω τήν εὐγνωμοσύνη καί τόν θαυμασμό μου γιά ἕνα ὁλοζώντανο θαῦμα τοῦ ἁγίου Νικηφόρου, πού μοῦ συνέβη.
Ἦταν Δευτέρα 7 ᾽Ιουλίου 2008, μνήμη τῆς ἁγίας Κυριακῆς καί συμμετεῖχα στήν Θεία Λειτουργία πρός τιμήν της. Ἐκεῖ ὑπῆρχε ἡ εἰκόνα τοῦ ἁγίου Νικηφόρου μέ τό λείψανό του. Συνέβη νά ἔχω μιά κρεατοελιά στήν δεξιά μου μασχάλη, πού, ἀπό κάποιον ἐρεθισμό, εἶχε διογκωθῆ καί μέ πονοῦσε. Εἶχα κατά νοῦ νά ἐπισκεφθῶ κάποιον δερματολόγο, γιατί εἶχα ἀκούσει ὅτι δέν πρέπει νά πειράζουμε τίς κρεατοελιές, καί τότε πέρασε μιά σκέψη ἀπό τό μυαλό μου: νά παρακαλέσω τόν ἅγιο Νικηφόρο καί νά ἀκουμπήσω ἐπάνω στήν ἐλιά ἕνα εἰκονάκι του, πού μοῦ εἶχαν δώσει ἐκεῖνο τό πρωΐ, μαζί μέ τό βιβλίο γιά τόν βίο του.
Ἐπανέλαβα τήν ἴδια κίνηση μέ πίστι δύο φορές ἀκόμα. Τήν τρίτη ἡμέρα ἡ ἐλιά ἄρχισε νά συρρικνώνεται καί, μετά ἀπό πέντε ἡμέρες, ἐξαφανίσθηκε ἀπό τήν μασχάλη μου τελείως.
Δοξασμένο τό ὄνομα τοῦ Ἁγίου Θεοῦ διά πρεσβειῶν τοῦ ἁγίου Νικηφόρου.
᾽Ιωάννης Μιχαήλ
Ἐλευσίνα