Παρηγοριά και στήριξη για τη διακονία αρρώστων

Ἡ κυρία Πελαγία Κλινάκη, ἀπό τό Ἡράκλειο Κρήτης, μένει μέ τήν κατάκοιτη μητέρα της καί τόν ἄρρωστο ἀδελφό της. ῾Η ἴδια εἶναι 60 ἐτῶν. «Ἀγόρασα», λέει, «τό βιβλίο τοῦ ὁσίου Νικηφόρου τοῦ Λεπροῦ καί ὅταν τό διάβαζα αἰσθάνθηκα μιά εὐωδία νά ἁπλώνεται στόν χῶρο. Γύρω στίς 11 ἡ ὥρα τό βράδυ τῆς ἴδιας ἡμέρας, πήγαινα στό δωμάτιο τοῦ ἀδελφοῦ μου καί αἰσθάνθηκα τήν εὐωδία πάλι στόν διάδρομο τοῦ σπιτιοῦ.
Τρεῖς φορές αἰσθάνθηκα τήν λεπτή αὐτή εὐωδία καί εὐχαρίστησα τόν Ἅγιο, γιατί μέ συγκίνησε ἡ παρουσία του. Σκέφτηκα ὅτι τό ἔκανε αὐτό ὁ Ἅγιος, γιά νά μέ παρηγορήση καί νά μέ στηρίξη, πού ἔχω δύο ἀνθρώπους ἀρρώστους στό σπίτι. Ἦταν κι αὐτός ἄρρωστος καί ξέρει ἀπό αὐτά».

19 Σεπτεμβρίου 2005

Scroll to Top